"Gizli Operasyonlar dersindeki çalışmalar seni Virginia'nın Roseville kentinin merkezine götürdü mü?"
Washington'ın altındaki bu steril odada olmama rağmen o eylül gecesinin sıcak, nemli havasını hissedebiliyordum. Bandoyu duyabiliyor, patlamış mısırların kokusunu alabiliyordum.
"Evet," diye yanıtlarken midem gurulduyordu.
Yalan makinesini çalıştıran adam notlar alıyor ve kendisini çevreleyen bir dizi monitörü inceliyordu. "Hedefi ilk kez o zaman mı fark ettin?"
Âşık bir ajanın başına gelecek olan budur işte: Erkek arkadaşının asla bir adı olmaz. Yalan makinesini çalıştıran adam gibi adamlar, ona asla Josh demeyeceklerdir. Onun adı her zaman Hedef olacaktır, ilgili kişi. Onun adını çekip almaları, onu çekip almalarının ya da ondan kalanı çekip almalarının bir biçimiydi. Sesimin titremesini önlemeye çalışarak, "Evet," dedim.
"Ve Hedefle bir ilişki kurmak için eğitimini kullandın, öyle mi?"
"Hoppala, böyle sorunca..."
"Evet veya hayır deyin, Bayan..."
"Evet!"
Cammie'nin
Seni Sevdiğimi Söyleseydim Öldürmek Zorunda Kalırdım ile başlayan macerası devam ediyor.