Masalımız Bitti...

Bizim MasaLımız...
Olmayan Olamayan...
İçine bir türlü beni koyamadığın koymak dahi istemediğin masaLımız hani
Bahsi edilen masaLın başLangıcı çok oldu aslında ama nedense bir türlü bitmek bilmedi..
Bitiremedim içimde satırlarımda...
Ben ne zaman BİTTİ desem BİTTİ- GİTTİ UNUTTUM desem
Olmadı lanet olsun ki
Olmadı olamadı...
Her an akLıma düşüşlerin
İçimden bir türlü atamadım akıtamadım sensizLikleri...
Ben ne zaman seni akLıma düşürsem birşeyler olurdu hep içimde yanımda...
Ben bugün öyle bir düşürdüm ki seni akLıma
Yanımdakiler bile o kapıdan girişin ile şok oldu ve bende öyle.
Ben anladım ki ''UNUTMAK'' yokmuş aslında
Hep hatrıma gelmekden başka bir Unutmak söz konusu dahi olamazmış lugatımda
ben ki seni yüreğime nasıl hapsetmişsem satırlarımada öyle nakşetmişim en inceden seni..
Bitmek bilmeyen kalemimle yazıyorum sonu gelemeyen sayfamda sana
Yok yok yok ben unutmadım unutamadım
Bunu bir kez daha bugün derinden yaşadım...

Gözlerine Esirim..
Bana Sen YASAKSIN Sana Ben TUTSAK !..
GELME !
Gelsende geri farketmez artık !.

[ Sen Anlarsın GELME demelerimden
Çünkü Ben Gel demeyi bile beceremezdim sen varken. ]

Ve sadeceeeee
Uzaktan Uzağa Görsem Bile
Beni Görmeksizin Gülsen Bile
O Bana Yeter !.

Gitme Desemde Gideceksin
Tıpkı Gel Derken Bile Gittiğin Gibi
BiliyoRummmm


Platonik..